ریا کاری

ای که روزت را به روزه شب کنی # ذکر و وردت را تو هی بر لب کنی
سفره را رنگین به افطاری کنی # از فشار خوردنت هم تب کنی
در نمازت سجده را طولش دهی # زین عمل هی باد در غبغب کنی
اندکی هم از ریاکاری بکاه # چهره ات را خود چرا ثعلب کنی
گشنه ای را گر توانی نان ده # بهتر از سعیی که بر واجب کنی
هر یتیمی را تو گر رحمی کنی # برتر از هر گپ که بهر رب کنی
با خدا باش و یتیمان را نواز # گرجی هم باید که هم مشرب کنی