فرهنگ

خواهی که بگویمت تورا چند # از قصه ی مردمان در بند
فخر و حسد وغرور و کینه # افتاده به پایشان چو پا بند
از نیش زبانشان امان نیست # حتی سر قله ی دماوند
عادت به ریا و کبر دارند # پنهان شده پشت ماسک و روبند
بهره نبرند به هر دو عالم # از مهر و محبت خداوند
فرهنگ مگر کمک کند باز # این طایفه را شوند خوشایند
گرجی تو ز ایزدت طلب کن # فرهنگ رود در این فرایند